اسناد روابط مخفیانه محمدرضاشاه با اسرائیل

بر اساس اسناد منتشرشده، «پروژه گل» شامل تولید موشک‌هایی با کلاهکی به وزن 750 کیلوگرم یا 1650 پوند و با برد 300 مایل بوده است. این موشک‌ها قرار بود از طریق یک شرکت سوئیسی برای مونتاژ و آزمایش به ایران ارسال شوند. کتاب‌های حاوی این اسناد در تهران به فروش می‌رسند. این کتاب‌ها در کتابخانه‌های دانشگاه هاروارد، شیکاگو، کلمبیا و در کتابخانه کنگره آمریکا هم موجود هستند. جلد مربوط به این پروژه موشکی مشترک که در سال 1983 منتشر شد، از طریق کتابخانه ایرانی انسینو (Encino) در کالیفرنیا، در اختیار نیویورک تایمز قرار گرفت. ریچارد هلمز، مدیر سابق CIA و سفیر سابق آمریکا در ایران طی مصاحبه‌ای اظهار کرد: «من اصلاً تعجب نمی‌کنم که این اسناد تاکنون به ‌صورت آشکار منتشر نشده‌اند. این کتاب‌ها پس از انتشار جلدهای اول، توجه زیادی را به خود جلب کردند، اما پس از وقوع بحران گروگان‌گیری، علاقه به موضوعات ایران به ‌شدت کاهش ‌یافته است. اگرچه نسخه‌های جدید هنوز هم به طور مرتب چاپ می‌شوند، اما این اسناد در محافل اطلاعاتی به‌ عنوان نوعی مباحث تاریخی، باستانی و بی‌اهمیت در نظر گرفته می‌شوند.» برخی از این اسناد مربوط به ژوئیه 1977، دو ماه پس از سقوط دولت کارگری در اسرائیل و انتخاب مناخیم بگین به عنوان نخست وزیر است. در واقع، پس از آن بود که شاه به دلیل تغییر دولت، نگران عملی شدن قراردادهای نظامی امضاءشده با پرز بود و ژنرال طوفانیان را به اسرائیل اعزام کرد. براساس مکالمات و گفتگوهای ثبت‌شده در این اسناد، ژنرال وایزمن تلاش داشته تا ژنرال طوفانیان را در مورد نیاز ایران به یک موشک پیشرفته قانع کند. در این خصوص ژنرال وایزمن به طوفانیان می‌گوید: «شما باید یک موشک زمین به زمین داشته باشید. کشوری مثل شما با آن جنگنده‌های F-14و F-4، همراه مشکلاتش، با این توانایی‌های موشکی خوب، و با هوش و ذکاوتی که دارید، حتماً به این نوع موشک‌ها نیاز دارید.» او اما بعد از آن، و احتمالاً بر اساس تاکتیک و شیوه‌های چانه‌زنی و معامله، به ‌نوعی این پروژه موشکی را متوقف کرد و به ‌طرف ایرانی اعلام کرد که پروژه گل برای ما اولویت اصلی نیست. ژنرال طوفانیان هم خاطرنشان می‌کند که هزینه‌های چنین پروژه‌ای ممکن است بیش از توان ایران باشد. به گفته او: «هیچ کشوری برای حل مسائل حوزه دفاعی خود پول کافی ندارد. چه ایران باشد چه آمریکا». توسعه و تولید این موشک‌ها توسط اسرائیل به حدی رسیده بود، که ژنرال طوفانیان در این سفر شاهد شلیک و آزمایش آن هم بود. او در مصاحبه خود یادآور می‌شود: «این موشک واقعاً زیبا، و کاملاً توسعه‌یافته بود. البته مشکلات فنی هم وجود دارد اما قبل از اینکه اسرائیل بخواهد آن را تحویل ما دهد، باید برطرف شود». از جمله اجزای آن تجهیزات ناوبری لختایی ساخت آمریکا و یک سامانه هدایت بود که اسرائیل از ارائه آن به سایر دولت‌ها منع شده بود. همچنین مشکل سیاسی جدی‌تر این بود که ایالات متحده آمریکا وقتی بفهمد که دو متحدش مخفیانه بر موشکی با قابلیت هسته‌ای کار می‌کنند، چه واکنشی نشان می‌دهد. ژنرال وایزمن در این اسناد به‌ وضوح می‌گوید که این موشک قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای را دارد. در واقع او اظهار می‌کند که: «همه موشک‌ها هم قابلیت حمل کلاهک اتمی، و هم قابلیت حمل کلاهک غیراتمی را دارند».